Koran zakazuje wdowom angażowania się przez cztery miesiące księżycowe i dziesięć dni po śmierci ich mężów. Według Koranu:
„A ci z was, którzy umierają i zostawiają wdowy za sobą, powinni czekać przez cztery miesiące i dziesięć dni. Wtedy, gdy oni wypełnili swój termin, nie ma na tobie żadnej winy za to, co robią z sobą zgodnie z normami[społeczeństwa]. Bóg jest dobrze zaznajomiony z tym, co czynicie. I nie ma też żadnej winy na ciebie, jeśli milcząco wyślij propozycję małżeństwa do tych kobiet lub trzymaj ją w sercu. Bóg wie, że na pewno porozmawiasz z nimi. Nie należy jednak zawierać tajnych umów. Oczywiście można powiedzieć coś zgodnie z normami[społeczeństwa]. I nie zdecydujcie się poślubić, dopóki prawo nie osiągnie swojej kadencji. I wiem, że Bóg ma wiedzę o tym, co jest w waszych sercach, więc obawiajcie się Go i wiedzcie, że Bóg jest najbardziej przebaczający i najbardziej cierpliwy. Koran 2:234-235”
Islamscy uczeni uważają tę dyrektywę za równowagę między żałobą śmierci męża a ochroną wdowy przed kulturalną lub społeczną cenzurą, jeśli po śmierci męża zainteresowała się ona ponownie, często ekonomiczną koniecznością. Przepis ten stosuje się również w celu ochrony praw własności nienarodzonego, ponieważ okres ten jest wystarczający, aby stwierdzić, czy wdowa jest w ciąży czy nie. Istnieje również kwestia spopielenia zwłok w krematorium.
Testament – częsty fundament przed ceremonią pogrzebu w krematorium
Mężowie są zalecane, aby zrobić testament na rzecz swoich żon do zapewnienia jednego roku pobytu i utrzymania, chyba że żony same opuścić dom lub podjąć inne podobne kroki. Jak stwierdzono w Koranie:
I ci z was, którzy umrą i zostawią wdowy, powinni pozostawić ich wdowom roczną odpłatność, i[uświadomić] że[w tym okresie] nie zostaną wyprowadzeni z ich domów, ale jeśli oni sami opuścili dom, to nie można wam obwiniać za to, co robią sami z sobą zgodnie z normami społecznymi. A Bóg jest zesłany w mocy, Mądry!